Este curso tamén queremos poñer o invernadoiro en funcionamento. Durante o
primeiro trimestre foinos imposible traballar cos nenos e nenas, xa que o proceso de
adaptación á nova situación fixo que todo fose un pouco máis lendo. Ademais, Ao regresar
ás aulas despois de tanto tempo, atopamos todos os espazos que empregamos para o cultivo
un pouco salvaxes. A Natureza aproveitou a nosa ausencia e fíxose co espazo.
Pero non foron só as plantas as que medraron á súa vontade. Cando regresamos
atopamos moitos animais, aínda que ao notaren a nosa presenza desapareceron enseguida.
Durante o primeiro trimestre démoslle prioridade aos espazos dos máis pequenos e
pequenas do centro, á horta de infantil e ao xardín da entrada. Nese momento fomos os
mestres os que procuramos que o invernadoiro fose un lugar máis accesible para o alumnado
de primaria. Pero xa non podiamos esperar máis. Os nenos e nenas levan moito tempo
esperando por esta actividade, polo que non a demoramos. Levamos dúas semanas
traballando, quitando pedras grandes, desherbando, movendo a terra e estercando. A terra
xa está lista para recibir as nosas plantas. Este é o pequeno resumo do feito nas dúas primeiras
semanas no invernadoiro. Pero xa veredes que este curso a cousa non acaba aí.
Os pequenos e pequenas de primaria tamén tiveron a súa oportunidade para poder mellorar o entorno. Nesta ocasión o alumnado traballou na ribeira do Landro, aínda que esta vez comezaron pola parte máis próxima á desembocadura do río, rematando no punto de observación de aves. Unha das partes máis conflitivas de todo o percorrido foi xustamente unha zona do parque infantil que hai ao principio do camiño. O lugar onde hai situado unha pequena caseta cun banco estaba moi sucio, polo que acoutamos este sitio. Foi unha pena que algo destinado para a infancia se lle dea un uso que non lle corresponde, impedindo a este sector da sociedade o acceso a el. Unha vez máis, o que salientaba o alumnado era a cantidade de cabichas atopadas. Moitos deles e delas ían pensando que lle ían dicir aos seu familiares fumadores sobre este tema, pero o que si tiñan claro era que había que empregar as papeleiras. Pero ademais de fomentar esta conciencia ecolóxica e desfrutar dun momento para o lecer, aproveita
O luns pola mañá dispuxémonos a facer a primeira das actividades a favor da Nai Terra. Esta vez tocoulles aos máis pequenos do centro. O alumnado de Educación Infantil foi quen se puxo “mans ao plástico”. Despois dunha pequena charla na que falamos da importancia de non tirar o lixo ao medio, diferenciando aquilo que é plástico do que son elementos naturais, puxemos os guantes e comezamos a tarefa. Logo dun tempo de traballo, as bolsas comezaron a encherse. Temos que dicir que a praia de Area, comparada con outras, está especialmente limpa. Aínda así, a pesar de que parecía que non había nada de lixo, recollemos moitos restos de aparellos, cordas, algunha botella e tapóns e outros materiais. Os nenos e nenas tamén recolleron algo que lles pareceuun plástico, pero non o era. Atoparon un ovo de raia que confundiron con este material. Despois da recollida tocou lavar mans e tomar unha boa merenda nas mesas. Nesa zona íanse fixando e vían tamén residuos no chan, moitos deles eran cabichas
O final de curso é emocionante para todas as persoas do centro. É un tempo de cambios, proxectos que se van cerrando e outros que xorden a última hora, distintas maneiras de aproveitar o patio polo tempo que nos acompaña, visitas ao centro inesperadas e outras xa programadas, excursións fixadas e saídas non previstas... unha tolería da que nos deixamos contaxiar cada ano. O invernadoiro do centro tamén se contaxia deste ritmo frenético de final de curso. Hai que ir recollendo as verduras e hortalizas que xa teñen rematado o seu ciclo e repoñelas por outras que amosen o seu esplendor en setembro, cando esteamos todos e todas de volta. Volven ter presenza os vexetais que plantamos cada tempada, como os pementos ou os allos porros, colándose outros de maneira fortuíta, como as remolachas ou as fabas de Lourenzá. Todos eles darannos, no mellor dos casos, a súa benvida no novo curso. E durante o verán tocaralles medrar, asociándose con outras plantas que lle sexan beneficiosas, collendo a
Comentarios
Publicar un comentario